مقایسه‌ی کارکردهای شناختی در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی و افراد عادی

اختلالات طیف دوقطبی، بین اختلالات افسردگی و اختلالات روان پریشی قرار داده شده است. افسردگی دوقطبی به میزان بیشتری با برخی علایم همچون افسردگی غیرمعمول؛ کندی روانی- حرکتی؛ بی قراری حرکتی همراه است. هدف پژوهش حاضر مقایسه‌ی کارکردهای شناختی بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نوع I و افراد عادی بود. برای این منظور طی یک پژوهش پس رویدادی ،  50 بیمار زن مبتلا به اختلال دوقطبی نوع I ، از میان بیماران بستری در بیمارستان رازی تبریز،  پس از رسیدن به سطح باثبات و کاهش علایم مرضی، به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و بر اساس جنسیت، سن و هوش با 50 نفرفرد عادی همتا شدند. هر دو گروه با استفاده از آزمون هوشی ریون بزرگ‌سال، آزمون استروپ ساده، آزمون حافظه بالینی وکسلر، آزمون کارت‌های ویسکانسین و آزمون برج هانوی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که اختلاف آماری معنادار بین کارکردهای شناختی بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نوع I و افراد عادی در حیطه‌های کارکرد توجه، حافظه (شامل اطلاعات شخصی، جهت‌یابی، کنترل ذهنی، حافظه اعداد، حافظه بینایی و یادآوری کلمات دوتایی)، انعطاف‌پذیری شناختی و مهارت حل مساله وجود داشت. به نظر می‌رسد چون بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نوع I کارکرد شناختی ضعیف‌تری نسبت به افراد عادی دارند، نیاز بیشتری به حمایت‌های توان‌بخشی دارند.